In deze serie blogs wil ik de lezer meenemen in het proces naar het eindresultaat, de serie 'Is This The Poem I Promised You?' Een serie van 10 conceptuele kunstwerken waarin ‘thuis zijn’ centraal staat. In dit tweede deel mijn fascinatie voor schilderkunst en fotografie.
Mijn gereedschap is fotografie, maar ik ben ook geïnteresseerd in de schilderkunst door de eindeloze mogelijkheden om met bijvoorbeeld het perspectief en de kleuren te variëren. Met name het grensvlak van realistisch en abstract raakt me.
Vaak vraag ik me af waar fotografie overgaat in schilderkunst. De oude meesters werkten al vanuit het principe dat ze schilderden wat zij voor zich zagen: een landschap, een stilleven, of een portret. Later werden foto’s gebruikt om het beeld vast te leggen zodat die konden worden nageschilderd in een atelier. En ook nu met onze mobiele telefoons leggen we vast wat we zien. Maar niet elke foto is direct kunst.
Hoewel al veel tegenstrijdigs is geschreven over wat onder (foto)kunst moet worden verstaan, is een min of meer algemeen aanvaarde visie dat het eindresultaat een indruk achter laat in het onderbewuste van de kijker.
Mijn uitdaging voor 'Is this the Poem I Promised You?' was een werkwijze te ontwikkelen om een schilderij te maken maar dan door middel van fotografie. Iets vastleggen met fotografie als schilderkunst? Iets scheppen wat er niet is, een verhaal creëren? Dan is het resultaat geen foto meer, maar een concept dat de kijker raakt en verwondert.
Na lang experimenteren heb ik nu een manier gevonden om met ‘mijn’ medium (fotografie) als een schilder te werk te gaan. Door de ruimtes zelf te creëren kan ik ook het vervreemdende perspectief, dat vaak in de schilderkunst voorkomt, toepassen. Eigenlijk maak ik een enorme ‘kijkdoos’.
Door in de ruimte met verschillende, soms wel meer dan 30, lampen te werken en het licht te vormen door de kleurfilters, kan ik vervolgens de ruimte inkleuren en zo ‘schilderen met licht’. Die kleurfilters zijn een belangrijk element in mijn werk, zoals een schilder de beschikking heeft over kwasten en verf, werk ik met kleurfilters om mijn gevoel over te brengen.
In de schilderkunst is vaak alles even scherp, terwijl een traditionele foto scherptediepte kent. Net als het menselijk oog is de lens niet in staat om een heel groot vlak scherp te krijgen. Omdat ik schilderachtig te werk ga en ook omdat ik alles even belangrijk vind wat er te zien is, wil ik geen extra nadruk leggen op een bepaald onderdeel. Daarom moet alles even scherp zijn zodat de kijker ook alle details goed kan waarnemen.
Daarover meer in de volgende blog. Wil je op de hoogte blijven meld je dan hier aan voor de nieuwsbrief.