Haar is al eeuwenlang een krachtig symbool. Haar is niet alleen een hulpmiddel om mode en stijl te veranderen, maar heeft ook lange tijd connotaties gehad met politiek, religie en sociale bevrijding. Voor vrouwen kan een verandering van kapsel duiden op een opzettelijke verandering van identiteit, of het kan een teken zijn van haar emotionele toestand. Onbedekt of bedekt haar is een teken van bescheidenheid, terwijl uitgebreide opsteekkapsels een teken van klasse zijn, terwijl kort of geschoren haar vaak een politiek statement is van het verwerpen van de definitie van vrouwelijkheid en de onderdrukking van vrouwelijkheid in haar cultuur. Bij mannen bestaat er angst voor haaruitval en kleurvervaging. Er kunnen grote stappen worden ondernomen om ze te voorkomen of te verhullen wanneer ze zich voordoen, omdat ze niet alleen maar tekenen van veroudering zijn, maar verband houden met kwesties van status, capaciteiten en bekwaamheid.

Dus wat gebeurt er met onze identiteit als haar geen rol speelt? ‘Rubber Identity’ is een serie portretten waarbij het haar van de figuur verborgen is door vintage rubberen badmutsen, overblijfselen uit een tijd waarin vooruitgang en sociale bevrijding wild botsten met conformiteit, normen en traditie. De modellen voelen zich zenuwachtig zichtbaar ongemakkelijk bij de petten, als ze hun eigen karakter niet meer met hun haar kunnen beïnvloeden. Terwijl ze in klassieke portrethoudingen zitten, voelen deze beelden bijzonder kwetsbaar, bloot en intiem aan. Je krijgt het gevoel dat we ze precies zien zoals ze zijn, misschien wel voor de eerste keer, want wat betekent ‘jezelf zijn’ eigenlijk in de wereld van vandaag vol kunstgrepen en vermommingen? Deze portretten onderzoeken wat dat kan betekenen, hoe we onze identiteit definiëren en wie we worden als die factoren worden weggenomen.